No to jest dzień…. W którym miejscu przeoczyłam podstawy życiowych priorytetów? Sięgam właśnie dna zdrowotnego, i budzę się z mentalnego zawirowania nastawionego na pracę. Wrzesień otworzył mi oczy na wszystko, czego do tej pory ujrzeć nie chciałam, choć wielokrotnie migało…
W tym tygodniu pobiłam swój życiowy rekord, ale nic z czego można być dumnym. Już od dłuższego czasu czuję spadek kondycji, spowodowany zapewne siedzącym trybem pracy, a że pracuję ponad normę, to siedzącym trybem życia. I tak popijając kolejną kawę…
Pracowity miesiąc za mną, nie ma co ukrywać – dał mi w kość. Plany planami, życie zweryfikowało możliwości. A mimo wszystko, od wielu lat tak długo, tak dobrego samopoczucia nie miałam. Czerwiec to rocznica śmierci mojej mamy, to miesiąc mojego…
Już nie raz wspominałam, jak bardzo kocham zmiany i jak uciekam każdego dnia od monotonii życia. Nic więc dziwnego, że tak dobrze odnajduje się w dosyć nietypowym stylu pracy, dalekim od codziennych raportów, cotygodniowych zadań i bylejakości. Końcówka roku 2019…
Po 2-tygodniowym L4 i powrocie do korporacyjnego wiru, próbuje złapać oddech. Weekendowy relaks zamienił się jednak w walkę o przetrwanie bólu przed kanałowym leczeniem zęba. Byle do poniedziałku… Leżę w łóżku z laptopem na kolanach i nie mogę się nadziwić…
Ile to jeszcze potrwa, nie wie nikt. A im dłużej siedzę z wpatrzonymi w ekran komputera ślepiami, tym więcej myśli na minutę kołacze się we łbie. Niby święta, niby wolne… ale klimatu ni widu ni słychu. Każdy weekend jednak cieszy…
Ostatnie dni minęły w mgnieniu oka. Codzienna rutyna porannej kawy, procesu pracy i wymyślanie sposobu na przetrwanie wieczoru – niekoniecznie wymarzony czas. Jestem ewidentnie w fazie buntu – trudno zaakceptować mi to wieczne siedzenie w czterech ścianach, a urozmaicanie czasu…
Tydzień pracy zdalnej za mną – łatwo nie było. I nie zapowiada się na zmiany w najbliższych tygodniach, bynajmniej nie wróże pozytywnego zwrotu akcji. Każdy dzień wygląda podobnie a dobrem deficytowym stały się papier toaletowy i drożdże. W takim czasie…
W tym roku, zdecydowanie spóźniona, planuję najbliższe 10 miesięcy. Duże zmiany za mną w grudniu, czas więc na ich kontynuację z nowymi wyzwaniami zawodowymi. Jak chciałabym przeżyć najbliższy rok? Poprzedni dni pozostawił mnie z wieloma przemyśleniami, nie czuję już tego olbrzymiego…